یکشنبه، مرداد ۰۸، ۱۳۸۵

جای شما خالی، با جماعتی رفته بودیم رفتینگ - قایق رانی روی رودخانه خروشان. یه جا که منتظر بودیم بلد قایقمون بره سکیوریتی چک انجام بده و بیاد، حوصله مون سر رفت و اول تصمیم گرفتیم سعی کنیم رو قایق بایستیم. بعدش تصمیم گرفتیم همینجوری که ایستادیم یه پارو هم بذاریم رو پیشونیمون و سعی کنیم تعادلش رو نگه داریم. به اینجا که رسیدیم بلد قایق کناری ازمون خواهش کرد این کار رو انجام ندیم چون سیگنال کمک حساب میشه و بقیه فکر می کنن دچار مشکل شدیم.
من فقط تو این موندم که اگه قایق کسی تو اون رودخونه ها دچار سانحه بشه، چطور از سرنشیناش انتظار دارن تو قایقی که احتمالا چپ شده و سه دور دور خودش چرخیده بایستن و پارویی رو که احتمالا آب با خودش پنجاه متر برده اونور تر بذارن رو پیشونیشون و تعادلش رو حفظ کنن. حالا کلا اینکه کسی که سه دقیقه تو آب چپه بوده و قایق رو سرش بوده روحیه انجام این کارهای مفرح رو داشته باشه یا نه به کنار.